ﺩﻟــــﻢ ﺧــﻮﺍﺍﺑـــــ ﻣﯿــــ ﺧــﻮﺍﻫـــﺪ
ﺁﻧــﻘﺪﺭ
ﻋـــﻤـــــــــﯿــــــــــﻖ
ﮐـــﻪ ﺻـــﺒـــﺢ ﻋـکـــﺴــــﻢ ﺭﺍ ﻗــﺎﺏ ﮐـــﻨـﻨــﺪ

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

عجب وفایی داره این دلتنگی !

تنهاش که میذاری میری تو جمع و کلی می گی و می خندی

بعد که از همه جدا شدی از کنج تاریکی میاد بیرون

وایمیسته بغل دستت و دست گرمشو میذاره رو شونت

برمیگرده در گوشت میگه : خوبی رفیق ؟ بازم خودمم و خودت !

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

کدام خیابان را بگردم ؟ کدام کوچه را ؟

بر کوبه ی کدام در بکوبم تا بر چارچوبش ظاهر شوی تو ؟

و بازم بشناسی مرا از من به آغوشم بگیری و نپرسی هرگز که

چه به روزگارم آورده است روزگار بی تو ماندن های بسیار !

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

چه جمله ی غریبی است فراموشت می کنم وقتی تا آخر عمرت با یاد او زندگی می کنی !